Vanaf 2 januari jl. was er al het één en ander veranderd bij het CAO akkoord tot 1 januari 2024. Maar vanaf 1 juli gaat er meer veranderen. En het moet gezegd, het zijn ook geen kleine zaken. We nemen de belangrijkste op hoofdlijnen door.

Meteen maar met de deur in huis. Een uitspraak van de Hoge Raad heeft ertoe geleid dat uitzendkrachten recht hebben op doorbetaling van hun loon door het uitzendbureau. Bij alle andere arbeidsovereenkomsten was dit al zo alleen de uitzendovereenkomst maakte daar, met behulp van het uitzendbeding, een uitzondering op. Daar is dus nu een streep door gezet.

Na één wachtdag (dit waren er twee) betaald het uitzendbureau gedurende de ziekteperiode en tot uiterlijk de einddatum van de uitzendovereenkomst 90% van het loon door van de uitzendkracht. Wanneer de uitzendovereenkomst is verlopen valt de uitzendkracht terug naar het UWV. Deze betaald 70% van het bruto loon wat het uitzendbureau aanvult tot 90%. Bij een langdurige ziekteperiode gaat de aanvulling vanuit het uitzendbureau in het tweede jaar naar 80%. Na het tweede jaar komt de uitzendkracht in de WAO.

Het belangrijkste is misschien al dat de wachttijd van 8 weken voor pensioenbouw per 1 juli komt te vervallen. Iedere uitzendkracht heeft vanaf dag één recht op pensioenopbouw. De premie van de werkgever (het uitzendbureau) is ook meteen 8% van het (pensioen gevend) salaris (dit was 2,6%). De uitzendkracht heeft nog geen werknemerspremie.

De plusregeling gaat vanaf 1 juli in na 52 weken. De premie voor de uitzendkracht wordt vanaf dat moment 4%. Daarnaast weten we al dat de leeftijd waarop uitzendkrachten recht hebben op pensioen omlaag gaat van 21 naar 18 jaar. De ingangsdatum hiervan is echter 1 januari 2024.

Het uitzendbeding als onderdeel van de uitzendovereenkomst blijft van kracht wanneer het gaat om beëindiging van werkzaamheden van de uitzendkracht. Of anders gezegd, de opdrachtgever kan een uitzendovereenkomst per direct opzeggen zonder verdere betalingsverplichting. Na 1 juli kan een opdrachtgever (of inlener) dat nog steeds maar heeft het uitzendbureau, na een periode van 26 (gewerkte) weken een opzegtermijn van 10 dagen naar de uitzendkracht. Let wel op, het betreft hier kalenderdagen. Het uitzendbureau betaald de uitzendkracht de werkdagen het loon waar hij/zij feitelijk recht op heeft die binnen deze 10 dagen vallen. De uitzendkracht heeft dus recht op slaris doorbetaling..

De eerste 26 weken dat een uitzendkracht bij een inlener werkt met een uitzendovereenkomst met een uitzendbeding verandert er nog niet zoveel. Werkzaamheden houden op zodra één van beide partijen daar om welke reden dan ook toe besluit. Echter, tussen 26 en 52 weken heeft het uitzendbureau de plicht om een beëindiging van de overeenkomst tenminste 10 kalenderdagen van tevoren te melden bij de uitzendkracht. Lukt dit niet (de inlener kan namelijk nog steeds per dag opzeggen) dan heeft het uitzendbureau de plicht om de werkdagen die binnen deze 10 kalenderdagen uit te betalen tegen het feitelijk loon van de uitzendkracht.

Daarnaast was het al zo dat een verlenging van een uitzendovereenkomst zonder uitzendbeding bij dezelfde inlener en waar de uitzendkracht hetzelfde werk blijft doen gebonden was aan een minimum termijn van vier weken. Dit geldt per 1 juli ook voor de uitzendovereenkomsten MET uitzendbeding.

Bron: Hoge Raad, 17 maart 2023